Het einde nadert

De laatste week is alweer aangebroken. Maandag, dinsdag en woensdag zijn onze laatste werkdagen bij Friends of the Street Children. Woensdag zal het afscheid centraal staan. Vrijdag vertrekken we vroeg in de ochtend met de bus naar Livingstone. Dan kan de vakantie beginnen!! Heerlijk!! Ik verheug me er echt op. We hebben al ideeën over activiteiten die wij willen ondernemen in Livingstone: Victoria Falls, safari, stad bezichtigen, etc. Na 4 dagen Livingstone zullen wij op 23 april vertrekken naar Lusaka voor één overnachting. 24 april vliegen we vanuit Lusaka naar Zanzibar. Zanzibar zal vooral een week worden om te ontspannen en relaxen. EINDELIJK ZON, ZEE & STRANDDD!!

Afgelopen week zijn we druk bezig geweest met het re-integreren van meerdere kinderen. Met Moses gaat het goed. Hij werkt samen met zijn oma en broer in het winkeltje en het loopt erg goed. Ze maken genoeg winst om de huur te kunnen betalen, voedsel aan te schaffen en onderwijs te betalen voor Moses en zijn broer. Geweldig om te zien hoe deze jongen zijn leven op straat omgezet heeft in een leven met meer toekomstmogelijkheden. De familie straalt blijdschap en dankbaarheid uit. Dit geeft mij een geweldig gevoel! Endriks heeft zo zijn ups en downs.. Er zijn veel dingen gebeurd die het voor hem lastig maken om onderwijs te volgen. De broer van Endriks heeft zijn vrouw bedrogen en is vertrokken met een nieuwe vrouw.. Dit heeft ervoor gezorgd dat Endriks alleen achter is gebleven met de ex-vrouw van zijn grote broer. De ex-vrouw is een pittige temperamentvolle vrouw en was niet langer van plan om voor de familie van haar ex-man te zorgen. Ze pakte al het eten af van Endriks en zorgde dat Endriks niet aan de kookspullen kon komen. Op één dag kwam Endriks uitgeput en uitgehongerd naar kantoor om te vertellen wat de situatie was. Wij hebben samen met Endriks besproken wat voor hem het beste zou zijn. Endriks gaf aan dat hij niet terug wilde naar het jongens centre. Hij wil in het huis blijven wonen omdat dit het huis is van zijn familie. Wij hebben hem eten gegeven om het weekend door te komen en afgesproken dat we hem begin volgende week komen bezoeken om het gesprek aan te gaan met de ex-vrouw van zijn broer. Op de dag dat wij een bezoek brachten aan zijn huis was alleen Endriks huis. Endriks vertelde dat de ex-vrouw ook vertrokken is en dat hij nu het huis voor zich alleen heeft. Hij wil alleen in het huis blijven wonen. Voor mij moeilijk te bevatten omdat Endriks in een gevaarlijke buurt woont.. Maar oké, zo gaat dat hier in Zambia. Momenteel zijn wij aan het bedenken hoe wij ervoor kunnen zorgen dat Endriks genoeg geld verdient om de huur te betalen, onderwijs te betalen en hemzelf te voorzien van eten. Dit is nog niet zo makkelijk, omdat Endriks 16 jaar oud is en er helemaal alleen voor staat. Het openen van een winkeltje (zoals bij Moses) zou voor hem niet mogelijk zijn omdat er niemand is die toezicht kan houden op de winkel wanneer Endriks naar school gaat. Momenteel hebben we het idee om de ingrediënten aan te schaffen om een soort van cakejes te maken. We hebben twee weken geleden een jongen op straat ontmoet die binnen een paar minuten de hele ton met cakejes verkocht had. Hij gaf aan dat hij 20 Kwacha (ongeveer 3 euro) winst maakt per dag. Wanneer Endriks dit ook zou gaan doen, zou hij genoeg geld kunnen verdienen om voor zichzelf te zorgen. Morgen komt Endriks naar kantoor om samen met ons de ingrediënten aan te schaffen. Erg benieuwd of dit gaat werken!! Afgelopen vrijdag hebben we Daniël, Charles en Joshua gere-integreerd en gezorgd dat deze jongens onderwijs kunnen volgen. Ook bij deze jongens hebben we ervoor gezorgd dat ze een ‘small business’ op kunnen zetten om, gekeken naar de lange termijn, geld te verdienen zodat onderwijs en voedsel betaald kan worden. Omdat de re-integratie van Joshua veel indruk op mij gemaakt heeft zal ik een apart reisverslag hierover schrijven …